Clash Nederlands nieuws en MAKNA

• Oppositieleider Maleisië gearresteerd wegens sodomie

Mijn collega: 'Oh nee, nou willen Nederlanders niet meer naar Maleisië komen'. Kon ik wel redelijk inkomen dit standpunt. Dan de argumentatie: 'Nu denken ze dat er hier mannen zijn die seks hebben met andere mannen' (hmm.. niets over mensenrechten of democratie ofzo)

• Zelfcontrole borstkanker is zinloos

Ik heb besloten het hier maar niet te zeggen. Zelfcontrole is zo ongeveer hetgeen waar heel MAKNA om draait dezer dagen. (bovendien biedt het promoten hiervan meer awareness over kanker in het algemeen en dat is altijd goed)

Update

Allereerst, iedereen bedankt voor de fijne berichtjes naar aanleiding van mijn vorige post! Ik wil even benadrukken dat in principe alles prima gaat en ik zeker een hoop leuke mensen ontmoet; vorige week waren echter een paar nare voorvallen en dan is elke avond doordeweeks alleen eten en vriendschap missen extra vervelend. Maar blijf vooral doorgaan met de berichtjes :)

Nog maar twee weken in KL te gaan! Tussen neus en lippen door werd me verteld dat ik de laatste week nog even naar de Camerons ga voor een volunteer gathering. Super leuk, maar dat betekent nog maar een week op kantoor dus...

Wat hoogtepunten van de afgelopen tijd, wat betreft MAKNA:

• de feestelijke opening van een landelijke inzamelcampagne op scholen. Dit vond plaats op de binnenplaats van een school, denk 1500 schattige kinders in uniformpjes die pas allemaal stil worden als een jong patientje op het podium verschijnt. Achteraf durfde eentje me een hand te geven (d.w.z. een kus op mijn hand, die vervolgens naar het voorhoofd gebracht wordt tijdens een buiginkje) en het volgende moment kwamen ze allemaal toestromen. Dat was leuk ;)

• eindelijk een huisbezoek naar drie arme patienten. Toch interessant om mee te maken waar je het voor doet.
  

• een annual report van 2005-2007 (ja, je leest het goed) in drie dagen in elkaar flansen. Weliswaar met twee anderen, maar ik vond het toch wat vreemd dat ik het voorwoord van de president moest schrijven voor zoiets belangrijks...

En natuurlijk nog wat leuke uitstapjes:

• een dagje regenwoud, net buiten KL. Erg raar dat grote contrast. Middels de 'canopy walkway' liepen we op een gammele brug tussen het bladerdak en konden we de skyline van KL zien.

• een dagtrip naar de enorme 'Blue Mosque' en een Chinees vissersdorp op palen in de zee. In de moskee was ik helemaal alleen, terwijl er 24.000 mensen terecht kunnen. Je kunt je vast voorstellen dat dit vrij bizar was. Het vissersdorp was tevens fascinerend, vooral het feit dat mensen hun ramen en 'gaten' in de vloer als opening tot vuilnisbak cq. riolering zagen...

• een fish spa. Mocht je dit ooit ergens tegenkomen: doen! Je plaatst je benen in een bad met vissen en deze eten je dode huid op. Gegarandeerd veel lol en superzacht resultaat.
  

• de Batu caves, een hindoe tempel in een grot met een groot gouden standbeeld ervoor. Dat is het eigenlijk precies ja.
  

• verder nog een hoop Chinese tempels bezocht, de dierentuin (ditmaal met de apen in kooien) en een extreem raar housefeest ergens (ik heb mijn excuses aangeboden namens Nederland voor het ontstaan van deze muziek).

Reisplanning lijkt als volgt: 2 augustus een weekje naar Java en daarna kriskrossen door Maleisie, Thailand en Cambodja tot 10 september.

Bah

Wat een strop, mijn Paradontax is nu echt bijna op...

En ander slecht nieuws: het is niet alleen zonneschijn hier (letterlijk en figuurlijk). Eigenlijk wilde ik er niet over schrijven op deze plek, maar om het verhaal compleet te houden doe ik het toch. Ik maak nog steeds fascinerende dingen mee op werk, ben gezond en geniet van KL en weekendtripjes. Maar toch is niet alles koek en ei. Mijn ene huisgenoot sluit zich nog steeds op in haar kamer, de ander is elke avond druk. Mijn collega's zie ik niet (meer) buiten werk. Al die leuke mensen die ik eerder ontmoet heb en die me beloofden te laten weten als ze iets leuks deden (en de keer daarna weer en daarna weer) laten niets horen. Mijn reisgenootje heeft laten afweten. Er lijkt niemand te zijn in KL met wie ik gewoon normaal en regelmatig contact kan hebben. En dan: in deze staat heb ik gewoon helemaal geen zin om over drie weken in mijn eentje in een regio te reizen waar iedereen je telkens weer vreemd aankijkt als je een tafel voor een vraagt...

(Jaja, dit is allemaal erg negatief, maar de werkelijkheid is dat het soms wat moeilijk is om constant optimistisch te blijven. En natuurlijk ga ik reizen en natuurlijk ga ik vet gave dingen zien en meemaken. En natuurlijk kijk ik in principe nog steeds erg positief naar deze ervaring.)

Maleisisch menu

Zoals ik eerder ook al schreef: Maleisiers zijn gek op eten. Zo vaak als ze willen, zo veel als ze willen. Het aanbod is zeer gevarieerd vanwege alle verschillende culturen. Even een kleine selectie.

Maleis

De basis van de meeste gerechten is nasi (rijst) of mie (noodles). Ik weet niet of ik de enige ben die dacht dat nasi een Chinees gerecht was, maar dat is dus niet zo... Nasi is gewoon het Maleis/ Indonesische woord voor rijst. Satay (sate, vlees op een stokje met pindasaus) is het onofficiele nationale gerecht van Maleisie en het smaakt geweldig. Vaak wordt het vlees 24 uur van te voren al gemarineerd. Voor ontbijt en lunch worden vaak roti canai (een soort pannenkoek) en nasi lemak (‘vettige rijst’) gegeten. Op de foto eten we otak otak, een soort sterk gekruide vispasta die wordt verstopt in bananenbladeren en dan geroosterd.

Chinees

Ook veel nasi en mie. Bijna elke dag zitten we voor lunch bij de Chinees om de hoek van MAKNA. Mijn favoriete gerecht is ‘claypot noodles’ (zie foto). Erg leuk en speciaal is steamboat, een soort fondue met soep (je krijgt een grote pan met soep en een hoop ingredienten die je zelf mag koken). Verder is Chinees erg fijn als je zeker wilt weten dat je niet te scherp eten krijgt.

Indisch

Biedt wat meer variatie op alle nasi en mie, zoals verschillende soorten brood (naan) en 'pannenkoekjes' en natuurlijk curry. Op de linker foto zie je mijn eerste probeersel in KL: paper thosa. Ik wist niet wat ik zag toen dit enorme geval richting mijn tafel kwam. Binnenin zit wat curry en verder gebruik je alle sausjes om mee te dippen.
Indiers eten vaak van bananenbladeren, als wegwerpbord zeg maar. De maaltijd op de rechter foto vind ik echt geweldig. De obers komen langs met van alles en nog wat en je geeft zelf aan hoeveel je van alles wilt. Als je klaar bent klap je je blad dicht (wel de goede kant op, want anders geef je aan dat je het niet lekker vond).

Fruit en drankjes
Uiteraard zijn vele soorten fruit aanwezig en evenveel rare drankjes die daarvan worden gemaakt. Er is een hoop fuzz om de durian, die in veel openbare plekken verboden is vanwege de ontzettend doordringbare geur (de meeste mensen vinden de smaak ook verschrikkelijk, Bliks omschrijving van een soort snotterige ui komt dicht in de buurt denk ik). Zelfs in het openbaar vervoer is het verboden om mee te nemen (zie maandkaart). De rambutan (letterlijk ‘harig’) is een andere typisch Maleisische vrucht en ziet er niet alleen grappig uit, maar smaakt ook prima (zie middelste foto). Het meest fan ben ik van papaya. De kokosnoot vind ik stiekem niet heel erg bijzonder, maar moest ik natuurlijk wel een keer proberen.

Misschien grappig om te vermelden is dat hier niet met mes en vork wordt gegeten, maar wel de volgende drie keuzemogelijkheden: lepel en vork, stokjes of je handen. Allen worden denk ik evenveel gebruikt.