vrijdag, juli 11, 2008

Bah

Wat een strop, mijn Paradontax is nu echt bijna op...

En ander slecht nieuws: het is niet alleen zonneschijn hier (letterlijk en figuurlijk). Eigenlijk wilde ik er niet over schrijven op deze plek, maar om het verhaal compleet te houden doe ik het toch. Ik maak nog steeds fascinerende dingen mee op werk, ben gezond en geniet van KL en weekendtripjes. Maar toch is niet alles koek en ei. Mijn ene huisgenoot sluit zich nog steeds op in haar kamer, de ander is elke avond druk. Mijn collega's zie ik niet (meer) buiten werk. Al die leuke mensen die ik eerder ontmoet heb en die me beloofden te laten weten als ze iets leuks deden (en de keer daarna weer en daarna weer) laten niets horen. Mijn reisgenootje heeft laten afweten. Er lijkt niemand te zijn in KL met wie ik gewoon normaal en regelmatig contact kan hebben. En dan: in deze staat heb ik gewoon helemaal geen zin om over drie weken in mijn eentje in een regio te reizen waar iedereen je telkens weer vreemd aankijkt als je een tafel voor een vraagt...

(Jaja, dit is allemaal erg negatief, maar de werkelijkheid is dat het soms wat moeilijk is om constant optimistisch te blijven. En natuurlijk ga ik reizen en natuurlijk ga ik vet gave dingen zien en meemaken. En natuurlijk kijk ik in principe nog steeds erg positief naar deze ervaring.)

5 Comments:

Blogger Unknown said...

Oh, meis, ik kan me dat zo goed voorstellen.... Toen ik in het begin in Engeland zat had ik precies hetzelfde. Ik had opzich wel contact met mensen, maar ik miste zo ontzettend iemand die ik goed genoeg kende om af en toe ook tegenaan te kunnen zeuren of eens een vertrouwenlijk gesprek mee te kunnen voeren ipv je alleen maar van je beste kant te laten zien omdat je elkaar nog amper kent. Daarom is het juíst heel belangrijk dat je je frustraties af en toe ook eens van je afschrijft op je blog of persoonlijke mail. Wij weten echt wel dat je natuurlijk wel op je pootjes terecht komt, maar al je blogs hoeven echt niet alleen maar positief te zijn! Daar zijn we je vrienden voor toch?

Dikke knuf, en het komt allemaal gewoon goed. Tijdens je reis veel naar hostels en andere leuke jongeren-plekken gaan, dan kom je iig ook vanzelf wel (tijdelijk) gezelschap tegen. En misschien heeft Sjors wat tips? Hij is wel echt de expert in alleen reizen. Oh, en misschien rare tip, maar een een keer goed ergens in een kroeg hangen en alcohol nuttigen doet wonderen voor je bonding time (is mijn ervaring, haha) En ondertussen: vrienden zijn dus ook voor de minder leuke kanten en frustraties, ipv alleen maar de mooie ervaringen!

8:20 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Hey Angela,

Zo'n punt heeft iedereen op reis wel eens. Daarvoor hoef je eigenlijk helemaal niet alleen te reizen. Het is dan ook begrijpelijk en goed om het effe te ventileren.

Je bent hier nog steeds het gesprek van de dag. Mede dankzij je immer groeiende plantje. Dus denken we vaak aan je. Niet zelden met een soort van jaloezie.

Persoonljk gebruik ik dit soort periodes meestal voor een soort zelfreflectie. Waar sta ik en wat wil ik nog bereiken.

Eigenlijk kom ik er dan meestal snel achter dat ik dan toch niet zo slecht af ben en dat maakt me weer happy.

Zelf ben ik een weekje uit NL geweest. Dus was het weer leuk om effe bij te lezen. Keep on posting!! Mooie foto's trouwens. Ben zeer benieuwd naar de rest.

Geniet nog effe en zorg dat je bij terugkomst veel mooie verhalen hebt om te vertellen.

Groeten, Tomas

11:59 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Ha Angela,

Wat Rens en Tomas zeggen. Misschien kan ik er nog wat aan toevoegen.

Wat bij mij meespeelt is dat ik op vakantie dingen wat extremer ervaar dan normaal; leuke dingen zijn vet cool, stomme dingen zijn vet vervelend. Mocht dat helpen om de boel te relativeren.

Normaal en regelmatig contact kan je waarschijnlijk beter uit je hoofd zetten. De mensen die je het makkelijkst ontmoet, zijn mensen die zelf ook constant nieuwe mensen aan het ontmoeten zijn. De mensen met wie je eventueel regelmatig contact zou kunnen hebben, hebben het te druk met hun bestaande regelmatige contacten.

Veel mensen zien het (onbewust?) niet zien zitten om veel energie te steken in iemand die na een paar maanden weer met de noorderzon vertrekt.

En niet alle culturen doen überhaupt aan diepzinnige contacten; dat schijnt een veel gehoorde klacht van Nederlandse expats te zijn.

Email is een deel van de oplossing. Je kan dan in ieder geval regelmatig contact houden met het thuisfront.

Verder zijn hostels (vooral de kleine) ideaal om contacten met andere reizigers op te doen.

Als je echter ook wat meer locals wil ontmoeten, wordt het ingewikkelder. Kijk ook eens naar Couch Surfing (http://www.couchsurfing.com/). Je hoeft niet perse bij mensen te logeren; veel mensen vinden het leuk om een kop koffie met je te drinken. Bovendien, maar dat verschilt per regio, zijn er soms bijeenkomsten in een bar, of bij iemand thuis.

Wat ik ook doe, en ik kies daar mijn steden tegenwoordig ook op uit, is bijeenkomsten afstruinen over onderwerpen die ik interessant vindt. Dat is en interessant, en carrière technisch nuttig en je komt er af en toe interessante mensen tegen. Het helpt wel als de voertaal bij dat soort bijeenkomsten Engels is.

Daar komt wat Google werk bij kijken en het helpt dat het soort dingen die ik interessant vindt, ook erg goed op Internet vertegenwoordigd zijn.

En in het ergste geval geldt altijd nog dat een onplezierige ervaring altijd nog een nuttige ervaring kan zijn. Als je toekomstige werkgever je 4 jaar naar land X wil verplaatsen, weet je in ieder geval waar je op moet letten voor je daarmee akkoord gaat.

10:15 a.m.  
Blogger Angela said...

Ha, wat een superfijne reacties zeg! Doet goed :)

Het fenomeen van alles extremer ervaren had ik zelf al ontdekt, maar goed, dat betekent niet dat relativeren makkelijker gaat.. :s

Anyway, het voordeel is dat positieve ervaringen ook echt gaaf zijn :)

Zelfreflectie en lekker flexibel op je zelf zijn hebben ook zeker hun voordelen; het is alleen dat ik nogal moe word van mezelf na een aantal dagen en tevens is overanalyseren nooit een goed iets. En ik kan er gewoon niet tegen als ik zie dat andere mensen om me heen wel plezier hebben.

Ik ga zeker even alle mogelijkheden bekijken om wat meer mensen tegen te komen onderweg. Misschien gaat het ook allemaal wel vanzelf, met alle hostels. Ik blijf (in principe) positief :)

3:43 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Hoi Angela,
Goed dat je ons op de hoogte houdt van je wel en wee. 't Leven is niet alleen hoogtepunt natuurlijk. Sterkte en volhouden maar! Na regen...
dank voor je e-card met mijn verjaardag. Op 10 juli was het hier heeel erg nat; ik zat in een tent (weekje kamperen met Marten), het regende dat het goot en elke keer zagen we toch stukjes blauw en ja hoor, de volgende dag scheen de zon. Dus ik wil maar zeggen, alles sal reg kom.
Liefs, we missen je al wel hoor. En Steven nu ook nog in China; ze doen maar, die kinderen.
enfin, wij vliegen dit jaar niet uit, nou ja, gaan fietsen en varen in Friesland. Ook leuk hoor.
hou je haaks, we (be)leven op afstand met je mee.
liefs,
Anneke

11:16 p.m.  

Een reactie posten

<< Home