Rockin' Park

Wow, het was echt geslaagd!

Ik vind het nog steeds jammer dat ik naar geen een ander festival kan, maar dit was toch wel een écht festival. Heerlijk van de ene band, die je zo graag wilde zien, naar de andere band, die je niet kende maar heel leuk bleek te zijn, lekker in het zonnetje liggen, naar alle mensen rondkijken, iedereen blij en vrolijk en op het einde van de dag helemaal dood rondslenteren...

Weer wat geleerd vandaag

Ik moet niet twaalf en een half uur achter elkaar door werken, zonder een pauze langer dan tien minuten, als het belachelijk tropisch weer is en ik daarna ook nog eens moet tappen.....



Waarom vind ik het zo leuk om overdrachten bij te werken en te spellingchecken? Ik heb uitgerekend dat ik nu al minstens 50 uur lang bezig ben met die overdracht. Ik wil geen gepreek over dat ik het iemand anders moet laten doen en op mijn gezondheid moet letten, want aan iemand anders overlaten of dingen er niet dubbel in staan, kan gewoon niet als je zo ver bent en stiekem vind ik het ook gewoon echt leuk werk. Maar hoe ga ik ooit nog voor volgende week vrijdag aan mijn eigen overdracht beginnen, laat staan de kookbijbel of mijn andere lopende zaken?

Maar toch werkt het niet altijd....

Omdat ik vorig jaar gewoon geaccepteerd had dat ik weinig afspraken buiten Biton kon hebben een jaar lang, heb ik me er nooit zo aan geërgerd, maar nu vind ik het toch even niet leuk meer.

Ik krijg net een mailtje van mijn pa dat ik een aantal data vrij moet houden:
- Ze willen zondag nu echt eens langs komen om mijn kamer te bekijken (dit roepen ze al een tijdje), maar aanstaande zondag heb ik zelfs al een familiefeest van Marijn af moeten zeggen, omdat ik niet kan...
- Mijn oma wordt 85 en houdt een groot feest. Ik heb mijn oma al jaren niet meer gezien, wat ik heel jammer vind, maar helaas ben ik dan op vakantie...
- Mijn tante wordt 50 en heeft de hele familie uitgenodigd. Heel leuk, want sinds dat mijn opa gestorven is, heb ik al mijn neven en nichten al heel lang niet meer gezien, maar goh, dan is de dag voor de stunt...

Nou zullen sommige mensen alleen maar blij zijn dat ze niet naar familiefeesten hoeven, maar toevallig vind ik het dus wel heel jammer.

Ik kan echt goed plannen

Zondagen zijn voor mij bijna altijd bedoeld om de hele dag niets te doen (of juist toevallig de hele dag wel, voor Biton vooral), maar vandaag heb ik een zondag toch echt goed ingevuld. Heel veel gedaan, maar toch ontspannen.

Allereerst ben ik vroeg opgestaan en heb ik de hele ochtend aan de overdracht gewerkt, rustig in mijn bed. Toen deze ochtend voorbij was, heb ik voor de eerste keer maar eens mijn taken in het huis gedaan (wel twee tegelijk: mijn verdieping- en keukenbeurt samen). Oke, het is nog steeds een zooi en met zoveel afwas kan je niet heel veel doen, maar toch, het idee. Omdat het zonde is om de hele dag binnen te zijn met dit weer, ben ik daarna met Marijn naar de Maarseveense Plassen geweest om af te koelen - heel erg fijn :). Na terugkomst op mijn kamer, zijn we vervolgens naar zijn ouders geweest, waardoor ik 1) zijn ouders weer een keer zag, 2) lekker gratis heb gegeten, 3) heel veel geleende spullen weer eens terug kon geven, 4) zijn oma toch kon zien terwijl ik volgende week niet of haar verjaardag kon komen, 5) Marijn eens kon testen hoe die auto nu eigenlijk rijdt waarmee we op vakantie gaan. En nu is er ook nog eens heel veel tijd over om te relaxen... Jeetje, tijd :)

Grappig is dat

Als je een tijdje niets meer hebt gepost, is de druk om een leuk stukje te schrijven in één keer hoger. De afgelopen dagen bedacht ik me dat ik wat kon posten over het onderzoek waar ik aan mee doe waarvoor ik de hele dag met een palm rond moet lopen en zeggen hoe ik me voel, hoe mijn harde schijf in een middag plotseling helemaal volraakte, hoe de nieuwe hospiteeravond hier met een domper is afgelopen, hoe stom ik het vind om zo een oud-bestuurder te zijn, maar dat het f.t. toch wel leuk is, hoe ik toch wel steeds meer begin te stressen om mijn deadlines en een hoop meer. Maar ze zijn er allemaal niet door heen gekomen, omdat zo'n nieuw stukje toch leuk moet zijn (oke, en stiekem ook omdat ik werkelijk geen tijd heb). Zucht, wat is het leven van weblogger toch zwaar...
en wat een stom stukje