Er is veel te zeggen, dus hier komt ie:
WerkMAKNA is een erg fijne organisatie. Heel modern, zo is er geen hierarchie en iedereen heeft evenveel inbreng (zelfs de intern). Ze laten me helemaal vrij in mijn werk, alhoewel dat helaas ook betekent dat ik niet goed weet wat ze van me verwachten. Ik ben ingezet op de afdeling communicatie en zal me o.a. bezig houden met het herschrijven van de teksten op de website en het materiaal dat naar donateurs gaat. Daarnaast heb ik standaard vrijwilligerstaken, die bestaan o.a. uit huisbezoeken naar arme, doodzieke kankerpatienten (hier ben ik stiekem wel een beetje bang voor) en praatjes houden op evenementen.
AppartementZaterdag ben ik verhuisd naar mijn nieuwe onderkomen en ben er erg blij mee! Nu heb ik namelijk o.a. een matras om op te slapen en een wc om op te zitten. Maar er is meer: het is eigenlijk best luxe en er is zelfs een zwembad :) . En het ligt in een goede wijk dicht bij het centrum. Ik weet nog niet goed wat ik van mijn huisgenootjes kan verwachten (Iers en Schots meisje), heb ze amper gesproken.
KLHet begint steeds meer 'mijn' stad te worden en ik zie nu iets meer dan de grote, vieze opeenhoping van gebouwen en auto's.
BevolkingMaleisie is erg multicultureel. Je hebt naast Maleiers (ongeveer 55%) ook veel Chinezen (30%) en Indiers (10%). Die verscheidenheid zie je overal in terug, natuurlijk in alle religieuze gebouwen, maar ook bijvoorbeeld de eetgelegenheden. Ik merk op mijn werk wel dat ik erg veel problemen heb met alle kleine moslimvrouwtjes uit elkaar houden... Tevens is het voor mijn onmogelijk om te zien of iemand 12 of 35 is, iedereen is zo tenger.
OVDit is vrij dramatisch. Elke morgen moet ik zo'n 7 'sneltrams' voorbij laten gaan voordat ik een krappe vierkante centimeter vind waar ik mezelf naar binnen kan persen (de boze gezichten negerend). Deze 'sneltrams' en de monorail zijn op zich best modern en goed, maar gewoon veel te weinig. Bovendien brengen ze je niet overal (maar ik blijf wel te eigenwijs en gierig om telkens een taxi te nemen).
EtenMaleisiers leven om te eten, zo vaak per dag als ze zelf willen. Elke maaltijd is natuurlijk warm en bestaat vaak uit rijst of noodles (brood is voor arme mensen). Zelf koken doen mensen amper, je eet vaak wat bij een kraampje aan straat. Er is uiteraard veel keuze met al die verschillende culturen. Tot nu toe bevalt alles me prima. Wel altijd drie keer 'no spicy' nagevraagd ;)
WeerValt me alles mee. Er is een hoge luchtvochtigheid in Maleisie, wat het erg benauwd maakt, maar er is geen felle zon (nog niet?). En overal waar je binnenkomt is het gekoeld.
AIESECNiet veel nieuws, ik wacht de volgende meeting af. Op mijn werk zijn wel twee andere interns (jongens) uit Brazilie en daar trek ik nu veel mee op. Ze zijn wel oke.
Dat was het in steekwoorden! Alles gaat dus prima en ik ben nog gezond ;)