Mopper de mopper

Zojuist meer dan 3 uur over gedaan om van werk (KL centrum) naar huis te komen (incl. 1 uur wachten op een bus die niet kwam en taxi zoeken). Om vervolgens in mijn geweldige kamer aan te komen met hagedissen die over de muur lopen en poepjes achterlaten op mijn houten-plank-bed... en wetende dat er nu een AIESEC meeting aan de gang is die ik heb moeten cancellen omdat ik anders niet veilig terug zou komen :(

On the bright side: alhoewel ik nog geen idee heb wat ik ga doen, weet ik al wel dat mijn werkplaats erg fijn is! Aardige mensen in een totaal niet-hierarchische setting die veel eigen inbreng van je willen en gezellige lunch- en thee-pauzes hebben. En zaterdag vertrek ik naar mijn nieuwe appartement!

Verder heb ik een hoop te zeggen, maar ik heb beloofd dat dit geen eindeloos-lange-stukjes-weblog zou worden ;)

Dood water, maar verder veel levendigheid

Nou, ik zit in Kuala Lumpur, oftewel KL. De reis er naar toe was dodelijk vermoeiend (je moet er wat voor over hebben om geld uit te besparen). Toen ik dacht dat ik er eindelijk was bleek dat ik eerst een half uur met de trein naar KL Sentral moest en daarna nog 40 minuten naar de campus van UKM (universiteit). En daarna nog een stuk met de auto van de jongens die me oppikten. Wat een afstanden hier.

Ik heb nog geen andere interns ontmoet, mijn internship is nog niet begonnen en de AIESEC'ers zijn de hele dag druk, dus ik voel me momenteel een beetje verloren in de grote stad. Tevens vind ik de bezienswaardigheden tot nu toe een stuk minder imposant en bijzonder als mijn reisgids deed vermoeden, maar goed, er is genoeg om naar te kijken in alle drukte van de stad. Zoveel mensen en bezigheid, gisteren ben ik even naar de veel te dure Starbucks gevlucht om daar 2 uur in rust in een stoel te ploffen.

Ik verwachtte dat de aanspraak die ik zou krijgen als alleenreizende vrouw in KL nog wel mee zou vallen, maar dat valt tegen. Kindertjes die me aanstaren vind ik niet zo erg, maar ik word gestoord van alle mannen die om mijn telefoonnummer vragen... Misschien toch maar ergens een trouwring zoeken :s

Mijn kamer is wat armoedig, gelukkig betaal ik er nog geen euro per nacht voor. Toen ik eindelijk gearriveerd was besloot ik meteen te slapen en de volgende dag pas mijn langverwachte douche te nemen. Toen ik echter bij de douches aankwam bleek dat momenteel 'het water dood was'. Zaterdag mag ik naar mijn beloofde apartement van een Iers meisje dichter bij de stad, ik zie er naar uit!

Nog drie kwartier!

En dan komt mijn vader om me naar het station van Arnhem te brengen (de trein vanuit Utrecht rijdt vandaag gewoon niet...).

Fijn al die afleiding van de laatste dagen, maar ik krijg mijn portie zenuwen nu allemaal tegelijkertijd :s

Oh ja, mijn bril ik gisteravond kapot gegaan... Neusvleugel afgebroken. Echt waar. En daar moet ik nu 2 dagen mee rondlopen. Fijn.

Nu ga ik Steven een knuffel geven!

Nog vier nachtjes slapen!

Wat is tegenwoordig een lange reis naar het verre buitenland zonder weblog?

Ik heb dit oude weblog weer opgepakt om jullie te laten weten hoe het mij vergaat als ik zometeen ver van Nederland ben. Op zondagochtend vertrek ik voor ongeveer twee maanden naar Kuala Lumpur, hoofdstad van Maleisië. Daar werk ik voor MAKNA, een organisatie die kankerpatiënten helpt op allerlei fronten (huisbezoeken, evenementen, fondsenwerving, onderzoek). Dit ga ik doen via AIESEC. Daarna ga ik zo'n 1,5 maand rondreizen, ook naar Singapore, Thailand en wellicht Indonesië.

Volgens de mevrouw van de GGD ga ik misschien dood, maar verder heb ik er hartstikke zin in!

En hoewel ik me zo had voorgenomen om ruim op tijd te beginnen met inpakken en alles voorbereiden is het bij deze al gigantisch mislukt... dat gaat dus nog leuk worden :( Maar vanavond ga ik nog even goed genieten van de première van Pluimvete!

Doe trouwens maar allemaal lekker veel berichtjes achterlaten, dat vind ik vast leuk :)