De illusie van de vrije wil

Bij de eerste bespreking met mijn groepje over het bacheloronderzoek waar we ons het komende half jaar mee bezig gaan houden, was me al meteen duidelijk dat er nu eens iets heel anders ging gebeuren. Door psychologie te combineren met filosofie kom je een aantal leuke struikelblokken tegen en het leek mijn groepsgenoten (voor de verandering eens alleen mannelijk) leuk daar eens wat mee te doen. In principe is niet het idee dat we iets met filosofie gaan doen en juist heel concreet bezig gaan zijn, maar blijkbaar gebeurde dat automatisch...

Waar we ons mee bezig gaan houden is de onderliggende mechanismes te onderzoeken die er voor zorgen dat mensen vaak onbewust beïnvloed kunnen worden in hun acties, terwijl ze toch denken dat ze helemaal zelf verantwoordelijk zijn geweest voor het willen uitvoeren van deze acties. En automatisch komt de filosofie van de geest hier dus bij om de hoek kijken wat betreft de illusie van de vrije wil (maar daar gingen we ons dus niet mee bezig houden..). Het klinkt allemaal heel interessant en dat is het ook, maar helaas werd me ook wel weer meteen duidelijk dat ik iets mis in goed abstract kunnen nadenken. Het onbewustzijn, vrije wil en motivatie; nadenken over definities van deze termen lukt nog wel, ze allemaal combineren met onderzoekjes wordt al lastiger en later aan iemand anders uitleggen waar jullie het allemaal over hebben gehad lukt me helaas al niet helemaal meer.

Ik vraag me zelfs nu al af dit stukje wel helder is...