Nog maar een maand

En dan is het vakantie. En hoe raar het ook klinkt, ik ben er niet blij mee.

Ik moet nog zo ontzettend veel doen in één maand, ik zie niet hoe het me gaat lukken. Een hoop overdrachten (waaronder mijn eigen, de algemene, eentje over kampruimtes, de kookbijbel en mijn commissiehoofdenhandleiding), talloze evaluaties (o.a. KEMA, EK, disputen) en een hoop dingen die geregeld moeten worden voor direct na de vakantie (UIT kookploeg, UIT slaaplaatsen, de 1e en 2e IK). En aan dit alles kom ik maar niet toe, omdat ik overdag gewoon steeds bezig ben met de dingen die op dat moment moeten gebeuren. Dit wordt dus overwerken en veel stressen. En dat is jammer, want ik vind het wel allemaal leuke dingen om te doen.

En daar komt ook nog eens bij dat het vandaag heerlijk weer is en ik de hele dag binnenzit achter de computer en ik vanavond late dienst heb terwijl ik vannacht niet geslapen heb (niet in slaap komen door stress en niet uit kunnen slapen door zonsopgang zonder gordijnen).

Zakynthos

Wat een geweldige week. Wat een geweldig mooi eiland en wat geweldig lekker weer. Maar bovenal was het geweldig om een week lang heel ergens anders te zijn, weg van alles. Ik heb wel 10 x meer ontspanning gehad dan in de breekweek.

Kleine frustratie

Zoals sommigen van jullie misschien weten, heb ik deze dagen een klein beetje last van een slaaptekort. Omdat ik vannacht een nacht door moet trekken (meteen vanuit het gala in het vliegtuig naar het zonnige Griekenland), wilde ik vannacht goed slapen. Het was donderdagavond, ik was dus laat van Biton terug en ik moest ook nog wat was doen, dus heel vroeg was het niet toen ik in slaap viel. Midden in mijn nachtrust werd ik echter heel erg bruut uit mijn slaap gehaald door een enorm lawaai. Het was nog erger dan het geluid van een boor vlakbij je hoofd, met andere woorden: ik schrok me dood en het was echt ontzettend eng. Bovendien hield het niet op. Uiteindelijk heb ik de moed bij elkaar geraapt om te kijken wat de oorzaak van dit gigantische lawaai was en ik ben nog steeds verbaasd --> het was de bel.
Ik ga zometeen (oke, volgende week) dus echt even goed uitzoeken wat voor iets belachelijks dit was. Het was echt zo ontzettend hard. Ik heb nog minstens een half uur met extreme hardkloppingen in mijn bed gelegen en ik heb in ieder geval niet meer geslapen.

Nou ja, dat was even mijn kleine frustratie.
Mensen, ik ben een week naar Griekenland!

Verhuisd

Ze zeggen altijd dat je pas echt verhuisd bent als je computer aangesloten is, wel nu: ik ben verhuisd. Het verhuizen ging allemaal best prima, maar het was toch wel een klus. Omdat ik er nog geen tijd voor heb kunnen maken, staan helaas nog alle dozen en tassen om me heen, maar het begint wel steeds vervelender te worden om alles constant te moeten zoeken... Die paar uur vrije tijd die ik nu heb ben ik dus niet echt wijs aan het besteden (blogs bekijken en verder loos computeren).